Cliëntgerichte therapie is een vorm van inzichtgevende psychotherapie. Het uitgangspunt van cliëntgerichte therapie is vaak persoonlijke ontwikkeling. Dit heeft vanzelfsprekend meer zelfreflectie en zelfkennis tot gevolg. Behalve positieve eigenschappen, zal de cliënt ook negatieve eigenschappen van zichzelf leren erkennen. Het uiteindelijke doel hiervan is zelfaanvaarding, door middel van het ervaren van gedachten en gevoelens van binnen uit. Dit kan leiden tot een beter uitgebalanceerd leven.
Bij cliëntgerichte therapie bepaalt de cliënt zelf welke richting de therapie op gaat. Het is een zogenaamde persoonsgerichte therapie. De therapeut biedt de cliënt zijn of haar sympathie, acceptatie, belangstelling en inlevingsvermogen. De therapeut bekritiseert niet, maar luistert aandachtig naar de cliënt, en probeert te verhelderen wat er gezegd wordt.
Door de cliënt volledig te accepteren zoals die is, helpt de therapeut de cliënt zichzelf niet te veroordelen. De cliënt reflecteert samen met de therapeut over gedachten en gevoelens, maar de therapeut biedt geen directe adviezen of oplossingen. Sterker nog, de cliënt bepaalt zelf in welke richting het proces van de therapie zich ontwikkelt. Cliëntgerichte therapie wordt daarom ook wel non-directieve therapie genoemd. Alleen als de therapeut het idee heeft dat de ontwikkeling en persoonlijke groei geblokkeerd wordt, zal deze ingrijpen. Ook kan de psychotherapeut klachten of problemen op een andere manier belichten, om zo de cliënt meer inzicht in zichzelf te geven. De cliënt zal worden aangemoedigd stil te staan bij gedachten, om gevoelens en emoties toe te laten, en om deze vervolgens te verwoorden. De psychotherapeut speelt hierbij een ondersteunende rol.